Καππώτας

Επίκληση του Δία, ο οποίος λατρευόταν στο Γύθειο με τη μορφή πέτρας που θεράπευε τους πόνους. Η ετυμολογία της επίκλησης προέρχεται από τις λέξεις κατά και παύω (ή κατά και πίπτω) και σχετίζεται με τα μετεωρολογικά φαινόμενα. Σύμφωνα με μία παράδοση, ο Ορέστης θεραπεύτηκε από τη μανία που τον είχε καταλάβει όταν κάθισε επάνω στην πέτρα αυτή, για την οποία αναφέρεται επίσης ότι έπεσε από τον ουρανό.

* * *

Καππώτας, -α, ὁ (Α)

φρ. «Ζευς Καππώτας» — ο λίθος που κατέπαυσε τη μανία τού Ορέστη («Ὀρέστην λέγουσι καθεσθέντα ἐπ' αὐτοῡ παύσασθαι τῆς μανίας διὰ τοῡτο ὁ λίθος ὠνομάσθη Ζεὺς Καππώτας κατά γλῶσσαν τὴν Δωρίδα», Παυσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < *καταπώτᾱς, με αποκοπή τής προθέσεως και αφομοίωση

συνδέεται πιθ. με *κατα-πωτάομαι].